Contact gegevens:
Stichting Willem Smit Historie Nijmegen
Binnenvaart 15
6642 CT Beuningen (Gelderland)
E-mail: info@willemsmithistorie.nl
Mobiel: 06 19009274
KvK nummer: 58361855
ANBI erkend.

Fabriekscentrale Stork & Co te Hengelo met generatoren van Siemens en Smit Slikkerveer (1900-1914)
Hermann Heijenbrock was een bekende kunstschilder met een passie voor het schilderen van arbeid, nijverheid en industrie. Hij schilderde zwoegende arbeiders in fabrieken, kolenmijnen en andere industrie. Zijn zeer interessante collectie van honderden schilderijen is tentoongesteld in Gemeentemuseum Helmond.
Ik kwam al een keer een industrie kalender uit 1941 tegen waar hij het interieur van de fabrieken van Smit Transformatoren en EMF Dordt had geschilderd, maar blijkbaar is hij toch vaker bij Smit aan de slag geweest. Hieronder een viertal unieke schilderijen uit de periode 1925 - 1940 die ik nog niet kende en daaronder een industriekalender die ik in mijn bezit heb. Rechts een zelfportret uit 1916 van Johann Coenraad Hermann Heijenbrock (Amsterdam, 27 juli 1871 - Blaricum, 18 maart 1948). Bron: Wikepedia.
Smit Transformatoren (1928-1934)
Schrijf reactie (0 Reacties)In de ingenieur jaargang 1915 stonden enkele unieke advertenties van Smit Transformatoren. Dit zijn de oudste advertenties voor transformatoren die ik ben tegen gekomen.. Een aantal van de foto's die voor deze advertenties gebruikt zijn kennen wij en kunnen we nu exact dateren. Ik ben altijd op zoek naar oude advertenties van Willem Smit & Co's Transformatorenfabriek. U kunt deze altijd sturen naar mijn e-mail adres: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. . Ik kan daar grote bestanden ontvangen.
In september 2014 vond Rudo Hermsen advertenties van de transformatorenfabriek uit 1915. Deze waren duidelijk gericht op een technisch georiënteerd publiek, deze doelgroep zal overigens klein geweest zijn want er waren nog maar weinig goed opgeleide elektrotechnici, laat staan transformator deskundige. In de advertenties worden constructie details getoond en met kort en bondige teksten toegelicht. Deze details zijn deels nieuw voor ons, sommige werden al wel vaag vermoed en zijn nu hiermee bevestigd. Het zijn de eerste productbeschrijvingen, pas in 1925 kwamen er regelmatig publicaties in Periodieke Mededelingen, uitgegeven door Willem Smit & Co's Transformatorenfabriek met name voor de afnemers van hun producten.
Per afbeelding volgt hierna een toelichting. De kop van het bijschrift is de eerste regel van de advertentie tekst in de oorspronkelijke schrijfwijze.
Lees meer: De oudste advertenties van Smit Transformatoren (1915)
Schrijf reactie (0 Reacties)
In de Panorama uit het jaar 1918 stond een interessant artikel, geschreven door dr. W. Lulofs, directeur van de Gemeentelijke Elektriciteitswerken in Amsterdam over de voortgeleiding en de toepassing van elektriciteit. In dat artikel stond ook een transformator fabricaat Smit. De transformatoren voor de transformatorzuilen (de stedelijke compactstations van weleer) zijn hoogstwaarschijnlijk ook gemaakt door Smit, de schakelinrichting en de ombouw van de transformatorzuil door de Heemaf uit Hengelo. Het schakelbord in het artikel is ook afkomstig van de Heemaf.
De transformatorzuil, ook wel peperbus genoemd was een ontwerp van architect J.M. van der Mey (1878-1949) voor de Gemeente Electriciteitswerken van Amsterdam. De buitenkant van de zuil werd verhuurd voor reclamedoeleinden (aanplakbiljetten) en genereerde zo extra inkomsten voor het elektriciteitsbedrijf.

Lulofs (rechts) bij een transformator van Smit in 1918. Dr. W. Lulofs was directeur van de Gemeentelijke Elektriciteitswerken en deed veel voor de verbetering van de electrische straatverlichting in Amsterdam. Hij schreef veel boeken over elektriciteit.
Lees meer: Transformatorzuilen voor Amsterdam (1918)
Schrijf reactie (0 Reacties)
In WO I ( 1914..1918) besloot het Rijk dat er een zendstation voor radiotelegrafie moest komen voor de communicatie met het toenmalige Nederlands Indië. De P.T.T. werd bouwheer en al spoedig zaten zij met de Provinciale Gelderse Electriciteits Maatschappij (PGEM, thans NUON) en de leverancier van de zendinstallatie rond de tafel. Er bleek een enorm elektrisch vermogen nodig te zijn voor een dergelijk zendstation. Als locatie werd Kootwijk gekozen, uitstekend om te kunnen zenden maar uiterst onpraktisch om van vermogen te voorzien.
In die dagen ging men er van uit dat het stroomverbruik op de Veluwe erg beperkt zou blijven en dat de centrales van Arnhem en die van de NV., Elektriciteits-maatschappij Overveluwe te Ermelo met 10 kV kabels de gehele Veluwe wel bedienen konden. Maar met Kootwijk erbij was hier geen denken aan. De enige centrale die genoeg vermogen had om Kootwijk te voeden, was die van Nijmegen. De afstand Nijmegen / Kootwijk was veel te groot om een behoorlijk vermogen op 10 kV niveau te transporteren. 50 kV was een meer aangewezen spanning, maar slechts de provincie Brabant had hier prille ervaring mee op gedaan. Door materiaal schaarste ( WO I) liep het in Kootwijk met de zendinstallatie niet vlot maar ook de levering van 50 kV materiaal voor de verbinding stagneerde. Juist in deze tijd naam het stroomverbruik op de Veluwe met name Apeldoorn enorm toe en men vroeg zich af of 10 kV, ook zonder Kootwijk, überhaupt nog wel toereikend zou zijn. Het besluit kwam om een Ultra Hoogspanningsnet van 50 kV te bouwen. In 1922 kwam de verbinding Nijmegen / Lent / Arnhem / Apeldoorn in bedrijf, welliswaar nog op 10 kV niveau, maar in 1924 werd de spanning opgekrikt naar 50 kV.
Later volgde er een 50 kV verbinding Lent / Ede, in Ede nam de behoefte door de opkomende industrie sterk toe. De verbinding Ede / Kootwijk kwam in 1930 tot stand en die van tussen Apeldoorn en Kootwijk in 1931. Kootwijk kon nu van twee kanten gevoed worden. Viel bijvoorbeeld de lijn Lent / Apeldoorn uit dan kon die van Lent / Ede het werk overnemen. Het Ultra Hoogspanningsnet werd zoveel mogelijk gebouwd met indentieke 50 / 10 kV Stations.
Op de foto's van Kootwijk zien we een 50 kV openlucht station met de 50 / 10 kV transformatoren ( waar over later meer) de schakelaars, scheiders en aarders etc. en een hoofdgebouw waarin de 10 kV installatie, de bedienings ruimte en de regeltransformatoren ( waarover later meer) zijn onder gebracht.
De bediening kon ook op afstand vanuit Apeldoorn geschieden.
De 50 kV Transformatoren ( zie foto, geribde kasten met daarop duidelijk zichtbare schuin opgestelde doorvoer isolatoren) hadden de volgende kenmerken.
Eénfase 1700 kVA, olie-gekoeld, 50 / 10 kV , 3 stuks werden in Dd geschakeld. Of in eerste instantie ( zoals op de foto) 2 stuks in open V. Later, bij toename van de vermogensvraag, kwam er dan een derde bij en werd de driehoek gesloten. Uiteindelijk worden er 6 stuks ( dus twee driefasen banken) opgesteld.
Lees meer: De geschiedenis van het 50 kV Station van Radio Kootwijk (1930 - 2001)
Schrijf reactie (5 Reacties)Onderstaande prachtige foto ontvingen wij van dhr. G. van Laanen. (klik op de foto om te vergroten).
Bron: G. van Laanen (Smit Transformatoren).
Schrijf reactie (0 Reacties)Onderstaande foto's en aanvullende toelichting m.b.t. een Smit Lastrafo type LT 10 en een Smit-Alternarc kregen wij in september 2010 van John van Mook uit Wieringen waarvoor onze dank.

Aangetrokken door de bruisende activiteit rond de Zuiderzee werken emigreerde zijn grootvader van Limburg naar Wieringen (toen nog een eiland).
Hij kocht daar een oude boomgaard met een boerderij een bouwde die om tot smederij. Hij was één van de eerste die in Nederland gietijzer kon lassen en gloeiwerk deed. Zijn vader zette dit bedrijf succesvol voort en het werd een smederij annex metaalconstructie- en installatiebedrijf waarin de LT 10 ' s (rond 1928 aangeschaft) en de Alternarc tot ca. de eeuwwisseling nog volop hun trouwe diensten bewezen. John ( geb.ca. 1972 ) heeft hier zelf nog mee gelast. Deze trafo's zijn dus door maar liefst drie generaties Van Mook gebruikt en volgens John werken ze nog steeds.

LT 10
Schema van een LT9/LT10 uit 1949.
De Smit-Alternarc lastransformator
De Smit-Alternarc die John van Mook thuis heeft staan is een zeer speciale lastransformator. Onderstaand artikel vond ik in een Amerikaans tijdschrift uit 1925. Alternarc was dus gewoon een Amerikaans merk lastransformator. De Smit-Alternarc moet dus een samenwerkingsproject zijn uit het prille begin toen Smit begon met het fabriceren van las transformatoren (1926).
Schrijf reactie (0 Reacties) Lees meer...Op 19-04-2016 was het precies 130 jaar geleden dat de eerste openbare elektriciteitscentrale van...
Op 01-07-2016 was het exact 130 jaar geleden dat de elektrische straatverlichting in Nijmegen in...
Op zondag 5 mei 2013 was het precies 90 jaar geleden dat de radiotelegrafieverbinding tussen Nederland en...
Begin 2010 vond ik bij toeval de website "Dancinginbombshelters.com" en zag de beschrijving van een dagboek...
Wereldtentoonstelling Parijs 1900Van 15 april tot 19 november 1900 werd de Wereldtentoonstelling in...
De voorbije tijden en het prille begin, 1885..1916 Voor de beeldvorming over de technische...
Contact gegevens:Stichting Willem Smit Historie Nijmegen
Binnenvaart 15
6642 CT Beuningen (Gelderland)
E-mail: info@willemsmithistorie.nl
Mobiel: 06 19009274
KvK nummer: 58361855
ANBI erkend.
